- Details
- Geschreven door: Administrator
- Categorie: Blog
- Hits: 17
Ieder jaar kijk ik ernaar uit, Dutch Birding Weekend op Texel. Niet alleen ik, maar ook mijn zoon Sander en vogelvriend Koen. Het is voor ons een traditie geworden om dit evenement mee te beleven. Op vrijdag 17 oktober rijden Sander en ik vanuit Leiden naar hét vogeleiland van Nederland. Gelukkig is het niet druk op de weg. Koen is reeds op het eiland. Hij heeft al de nodige soorten gezien, o.a. de brileider. Vol hoge verwachtingen naderen we de boot. Gelukkig nog net op tijd om de Texelstroom van 16.00 uur te halen. Onze eerste speurvogel op de boot is de kleine kokmeeuw, die al meer dan een week wordt waargenomen in Den Helder. Texel, here we come!
Sander en ik kijken ons scheel naar alle zilvermeeuwen en kokmeeuwen die achter de boot aanvliegen. In het kielspoor duizelt het ons van de meeuwen, maar helaas geen kleine kokmeeuw. OK, die dus niet. Wie weet op de terugreis!
Aangekomen op het eiland horen we van Koen dat de brileider nu heel goed te zien is. Het weer zit mee, na een paar buien komt de zon lekker door. Heel mooi licht voor een foto van de eider. Aangekomen op de locatie zien we een klein groepje vogelaars op de dijk staan. Snel uit de auto, camera pakken en voorzichtig de dijk op. We mogen natuurlijk niet zorgen voor verstoring. Sander is zo slim om eerst nog even de aanwezige sneeuwgorzen te bekijken, maar ik heb alleen maar oog voor de super zeldzame brileider. Deze eend zit heel rustig van het doorkomende zonnetje te genieten en laat zich uitgebreid bekijken. Zo dichtbij, waanzinnig. Onze eerste doelsoort is binnen. Helaas zijn ondertussen de sneeuwgorzen gevlogen. Het is niet anders. Dan nog maar een paar extra foto's van de brileidereend. Prachtig.
Na een half uurtje rijden we naar ons huisje in Oost. Eerst maar eens een lekker Texels biertje drinken.
In de avond gaan we naar het Eierlandsche Huis, waar alle aanwezige vogelaars bij elkaar komen voor een lezing en een update van de aanwezige soorten vogels op het eiland. We blijven alleen voor de update van de waarnemingen van deze dag. Genoeg tips om er de volgende dag op uit te trekken. De getijden spelen ons helaas parten, de hoge waterstanden vallen op ongunstige tijden. Wel krijgen we tips over aanwezige franjepoten, strandleeuweriken en grote piepers. Genoeg soorten om naar uit te kijken.
De volgende dag gaan we vooral het noordelijk gedeelte van het eiland af. Bij de Noordkaap is een pallas boszanger gemeld, helaas krijgen we die niet in beeld. Maar een prachtig baardmannetje laat zich wel volop zien. Bij de Slufter krijgen we na lang zoeken twee strandleeuweriken in beeld. De gele kopjes steken mooi af tussen het zeekraal. Een rosse grutto staat parmantig bij een van de vele kreken. Opvallend, we zien grote groepen pimpelmezen overvliegen. Dat was ook al bij de Noordkaap. Zou er een invasie komen?
We gaan nog even naar de grauwe franjepoot kijken, die zich vlakbij het kijkscherm nabij het Renveld ophoudt. We rijden nog naar tal van leuke gebieden, genieten van de volop aanwezige goudhaantjes op het eiland. We staan verbaasd over de enorme hoeveelheden pimpelmezen die overvliegen. Er is dus duidelijk sprake van een invasie. Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ongelofelijk hoeveel pimpeltjes, die vanaf zee over het land vliegen. Duizenden, nog eens duizenden.
Dan opeens verschijnt er in de app-groep een waarneming van een uiterst zeldzame vogel, de giervalk. Waargenomen bij de Slufter. Ja, daar komen we net vandaan. Maar even later de melding dat hij richting de Oorsprongweg vliegt. Nou ja, daar rijden we net. Al gauw zien we een hele rij auto's geparkeerd staan naast deze smalle weg. Mensen met camera's lopen in snelle pas naar een plek, waar vanaf de rover goed te zien is. Wij er achteraan. we zien een rover op een omgeploegd terrein. Wel ver weg. Naast mij staat een vogelaar met telescoop. Mag ik even door uw telescoop kijken? Gelukkig is dat geen probleem. Deze vriendelijke man komt me bekend voor, het blijkt Klaas de Jong te zijn. Heel bekend op het eiland, ik ken hem van de excursie van jaren geleden. Ik zie de giervalk prachtig door de scoop. Ik maak met mijn Canon R7 camera een paar bewijsfotootjes. Al gauw komen er steeds meer mensen kijken. De weg staat vol geparkeerde auto's en een enorme rij vogelaars staan de giervalk te bekijken. Voor ons het signaal om weg te gaan, ons te druk. Maar wat een spektakel.
We gaan naar ons huisje, even relaxen en dan lekker uit eten. Wat een feest. Daarna de tweede avond bijwonen in het Eierlandsche Huis, de update volgen van de waargenomen vogels. De giervalk krijgt alle aandacht! Daarna een vogelquiz voor de gevorderden. Niet voor ons dus.
De derde dag gaan we in de ochtend op pad met Jos van den Berg. Altijd leuk om bij hem een bus-safari-excursie te boeken. Jos ken ik al heel lang. Vroeger woonde hij in Katwijk en samen met hem en vele anderen hebben we toen in Berkheide broedvogels geïnventariseerd voor Sovon. Jos komt ons ophalen. We rijden eerst naar de Petten. Daar zou een grote pieper aanwezig zijn. Meestal zie je deze vogelsoort alleen maar overvliegend. Zelf heb ik hem nooit gezien. We hebben geluk, na wat zoeken laat hij zich prachtig zien in de opkomende zon. Vervolgens rijden we richting de Vogelboulevard. Daar zou een rosse franjepoot te zien zijn. Echt zo'n vogeltje die je op Texel in deze tijd van het jaar goed kunt tegenkomen. We krijgen het adhd-vogeltje mooi in beeld. Driftig zwemmend (achtjes trekkend) tussen de smienten en de krakeendjes. We bezoeken nog wat gebiedjes, genieten van de talrijke goudhaantjes en .... pimpelmezen. De invasie zet door. Ik heb nog nooit zoveel pimpelmeesjes gezien. Aan de zuidpunt zijn inmiddels 12.000 overvliegende pimpelmezen geteld. En het gaat maar door. Met Jos doen we nog een tweede poging om de pallas bladkoning te zien. Maar helaas, het vogelbeestje is al een tijd uit beeld. Wel genieten we daar van een vuurgoudhaantje, tussen de vele gewone goudhaantjes. Daarna brengt Jos ons weer terug naar ons onderkomen. We bedanken hem voor de geslaagde excursie. Wij gaan even lunchen. Daarna besluiten we om toch nog even naar het Krimbos te gaan, hopend op een bladkoning.
In het Krimbos veel goudhaantjes. We horen een barmsijsje en voor onze neus zien we twee zwarte mezen. Na een lange trektocht over land en zee zijn ze blijkbaar erg dorstig. Meestal zijn deze meesjes erg schuw, maar nu laten ze zich prima zien op een paar meter afstand, lekker water drinkend uit een van de slootjes. Onderweg ook nog staartmezen gezien. Een sperwer verdwijnt achter de bomen en in de verte cirkelt een buizerd. Een mooie afsluiting van onze derde dag. Morgen nog een klein dagje vogelen. Dan weer naar huis.
De laatste dag op Texel gebruiken we vooral om nog even wat gewone soorten te spotten. Eerst natuurlijk nog even langs het Vogelinformatiecentrum, altijd leuk om daar weer even te zijn. Leuk om Mark, José en de anderen weer even te spreken. Natuurlijk kopen we nog wat vogelvoer en vogelkaarten. Dan snel op weg naar de dijk bij De Cocksdorp. Tijdens deze korte stop zien we in de verte een overvliegende rode wouw. Helaas te ver weg voor een foto. Op het wad veel steltlopertjes, tureluurs, steenlopers, drieteentjes. Verder een groepje pijlstaarten. Een zilverplevier rustig lopend langs de waterlijn. We gaan nog even het strand op bij de Noordkaap. Bij de ver uitstekende pier zien we onder andere twee paarse strandlopers tussen de vele steenlopers. Drieteenstrandlopertjes dribbelen vrolijk heen en weer. Vogeltjes op wieltjes! Genieten. Maar helaas, ook weer tijd voor onze laatste stop. De Mokbaai.
Na een heerlijke lunch rijden we naar de Mokbaai. Heel veel wulpen, bergeenden, bonte strandlopertjes laten zich zien. Langs de weg bij het uitzichtpunt nog wat overvliegende koperwieken en natuurlijk weer heel veel pimpelmezen. De lucht krijgt steeds meer grijze tinten, een goed moment om dit geslaagde weekend af te sluiten. Op naar de boot, Leiden, we komen weer terug.
Toch nog een verrassing, op de terugtocht op de boot tussen de tientallen kokmeeuwen en zilvermeeuwen een kleiner meeuwtje, ja hoor, de kleine kokmeeuw in (camera)beeld. De derde topsoort, naast de brileider en de giervalk. In totaal hebben we 82 soorten vogels gezien.
Volgend jaar weer, Dutch Birding 2026. We kijken er nu al weer naar uit.
- Details
- Geschreven door: Administrator
- Categorie: Blog
- Hits: 34
Op woensdag 1 oktober parkeer ik mijn auto voor het huis van mijn vogelvriend Henk. Samen gaan we er een dagje op uit. Vogels kijken in de Eendragtspolder en de Nieuwe Driemanspolder. De fietsen achterop de trekhaak, kijkers en camera's mee.
Het weer ziet er prima uit, al moeten we misschien even geduld hebben voordat de mist is opgelost. Ik heb gisteren nog even gekeken op waarneming.nl welke vogels we zoal kunnen verwachten. Er wordt een porseleinhoen gezien in de Eendragspolder. Een gestreeptje strandloper wandelt op een slikplaat in de Nieuwe Driemanspolder. Alleen al voor deze twee soorten gaan we graag op pad. De purperkoet zullen we wel niet te zien krijgen, die wordt al dagen niet meer gespot. Maar wie weet ....
Eerst rijden we richting de Eendragspolder, een bijzonder gebied vanwege de unieke combinatie van waterberging, recreatie en de internationale roeibaan Willem-Alexander Baan. Het poldergebied zorgt ervoor dat mensen in de wijde omtrek droge voeten houden, want er kan 4 miljoen kubieke meter water tijdelijk worden opgeslagen als wateroverlast dreigt. Een aanwinst voor de natuur.
Daar aangekomen gaan we met de fiets eerst naar een gebiedje waar baardmannetjes (wederom prachtig gefilmd door Jiří Mezulian} schijnen te foerageren. De mist en doorkomende zon laten de polder op zijn mooist zien. Genieten! We speuren de rietkragen af. Zien op een hekje een havik geduldig zitten. Warmt zich een beetje op met de doorkomende zon. Grote groepen grauwe ganzen en Canadese ganzen verlaten hun slaapgebieden en vliegen vaak in v-vorm richting de voedselrijke gebieden. Meerdere kleine zilverreigers laten zich zien. De baardmannetjes laten zich aanvankelijk niet zien, maar uiteindelijk krijgen we de eerste in zicht. Maar een baardman is nooit alleen, al gauw stuiten we op een mooi groepje baardmannetjes, zowel mannetjes, vrouwtjes en een paar juvenielen. Wat een prachtige vogeltjes zijn het toch. Slechts af en toe gaan ze hoog in een rietpluim zitten, om dan weer weg te duiken in het dichte riet. In één van de struiken kijkt een paapje onze richting op. Die wil vast graag op de foto. Een rietgors vliegt vlak voor onze neus op.
We krijgen van medevogelaars een seintje dat er een porseleinhoen is gezien. Op slecht 500 meter afstand van de baardmannen. We rijden met de fiets snel die kant op. Daar krijgen we van een groepje enthousiaste vogelaars te horen dat de porselein net mooi in beeld was. Maar ja, nu niet meer in beeld. Ach ja, zo gaat het zo vaak bij het vogels kijken. Jij komt eraan, een de vogel lijkt verdwenen. We speuren de oever af. Dan opeens, vlak voor me verschijnt deze prachtige hoen. Wat schichtig struint ze de oever af, op zoek naar waterslakjes en andere lekkernijen. Ik maak snel wat foto's. Zo dichtbij heb ik deze zeldzaamheid nog nooit gezien. Waanzinnig! De rondvliegende baardmannetjes zijn nu opeens niet belangrijk meer. Weer vliegt een kleine zilver boven mijn hoofd. Oeps, dat beest schiet wat af. Gelukkig wordt er niemand geraakt.
We krijgen te horen dat de purperkoet toch weer is gezien, alleen op een andere plek. Het koetbeest heeft de Eendragtspolder omgeruild voor de Nieuwe Driemanspolder. Henk en ik besluiten om direct naar de NDP te gaan. Wat zou het geweldig zijn als we de purperkoet daar kunnen zien. En vlak daarbij zou ook een gestreeptje strandloper te zien zijn. Wat een dag!
De Nieuwe Driemanspolder tussen Leidschendam-Voorburg en Zoetermeer was tot 2017 nog een agrarische polder. Tussen 2017 en 2020 ging het gebied volledig op de schop om ruimte te maken voor het overtallige water uit de omgeving in tijden van extreme regenval. Zo ontstond een groot waterbergingsgebied van ruim 300 hectare met grote ondiepe plassen en modderige slikgebieden. Een ideaal gebied voor vogels. We parkeren de auto vlakbij de Witte Raaf, genieten van de kop koffie met appelgebak in het restaurant. Maar dan snel op pad voor de purperkoet. We krijgen al snel de locatie door.
Een grote groep vogelaars staan allemaal dezelfde kant uit te kijken. Ja, de koet was net in beeld, heel mooi. Maar ja ....... nu weer weg, (ach ja, dit kennen we). Maar honderd meter wandelt de gestreepte strandloper van links naar rechts op een slikplaat. Heel veel tegenlicht. In de camera zie ik eigenlijk alleen maar een silhouetje. De mensen om me heen stellen vast dat dit echt de gestreepte is. Later vliegt de streep naar een andere plek, nu iets beter in beeld te vangen. Wat een zeldzaamheid.
Na een tijdje toch nog maar een poging wagen om de purperkoet te zien. Wachten, nog een wachten, maar dan, jawel! Opeens komt het koetenbeest te voorschijn. Eerst alleen een kop, dan een half lijf en heel even het hele beest. Mijn camera ratelt de ene foto na de andere makend. Geweldig, de purperkoet nu eindelijk gezien. Honderden vogelaars uit het hele land zijn speciaal de afgelopen tijd naar dit beest op zoek gegaan. Op waarneming.nl staat het vol met waarnemingen van dit beest. En nu heb ik hem gezien. Henk helaas niet, die wat naar de vele bonte strandlopers aan het kijken.
Natuurlijk hebben we deze dag nog heel veel andere vogels gezien, maar drie zeldzaamheden in de pocket, dat is toch geweldig. Maar jaarsoortenlijst kan ik weer aanvullen met porseleinhoen, purperkoet en gestreepte strandloper. Met dank voor het beschikbaar stellen van de video van De Visdief.
Voldaan rijden we naar huis. Deze dag kan niemand ons meer afnemen.
Baardjong Bontjes Kleine zilver Kleine zilver2 Kleine zilver3 Purperkoet2 Rietgors Watersnip
