- Details
- Geschreven door: Administrator
- Categorie: Blog
- Hits: 2430
Dit jaar hebben Renée en ik besloten om onze vakantie in Nederland te houden. De meivakantie is een ideaal moment in het jaar om te genieten van ons heerlijke Nederlandse klimaat. Mei is meestal zonnig, aangename temperaturen met weinig langdurige regenperiodes. We hebben een huisje gehuurd in Epe, in een kleinschalig vakantiepark. Eind april start ons verblijf in deze bosrijke omgeving.
Het vakantiehuis overtreft onze verwachtingen. Een heerlijk ruim, zonnig huis met een schitterende tuin. De grote ramen maken het mogelijk om de tuin van binnenuit te bewonderen. Een vogelhuisje is aanwezig, voor vogelvoer, een voedersilo en een drinkbakje heb ik gezorgd. Iedere dag strooivoer, wat havermoutvlokken strooien, rozijnen voor de merel. Genoeg te eten voor de vogels.
We hebben onze fietsen mee. Bijna dagelijks gaan we de omgeving per fiets verkennen. We maken de mooiste fietsroutes. De knooppuntroutes sturen ons door bosrijke, autovrije gebieden heen. Daarnaast gaan we ook wandelen. Vanaf ons huis zijn we binnen vijf minuten in het bos. Verder hebben we genoeg literatuur bij ons, de laptop is mee en natuurlijk de camera.
Iedere ochtend ga ik vroeg met kijker en camera op pad, meestal loop ik rond 7.00 uur in de nabije omgeving van ons huisje. Na twee uurtjes ga ik dan weer terug naar ons huisje. Lekker ontbijten, plannen maken voor de dag en vooral genieten ....
Uiteindelijk blijven we twee weken op deze bestemming. We hebben bijgeboekt. Zo goed bevalt ons de omgeving en het huisje. Tijdens dit verblijf heb ik hele leuke vogelsoorten gezien. Een kort overzicht zal ik hier plaatsen.
De tuin rond het huis biedt al heel wat leuke vogels. De eerste dag laat een vuurgoudhaantje zich horen en zien. De bonte vliegenvanger bevolkt hier in het park twee nestkastjes. Dagelijks de boomklever, heggenmus, huismus, pimpel- en koolmees en later ook de groenling. Smullen heerlijk van het vogelvoer. Maar de leukste bijna dagelijkse ontmoeting hebben we met de appelvink, zowel man als vrouw laten zich regelmatig zien. Eenmaal zelfs terwijl we gewoon buiten op het terras zitten. Binnen tien meter afstand van ons doet de appelvink zich tegoed aan de havermoutvlokken. Waanzinnig toch, de appelvink gaat toch echt door als een schuwe vogel.
In de ochtenduren wandel ik vooral veel in de directe bosomgeving van het park. Boompiepers, zwartkop, tuinfluiter, groene specht en tal van andere soorten laten zich horen of zien. De zwarte specht heb ik een aantal keer gehoord en twee maal snel voorbij zien vliegen. Tijdens mijn wandelingen ontdek ik een kuifmees bij zijn nest in een oude berkenboom. Mijn favorieten mezensoort! Geweldig.
Een van mijn favorieten gebieden, die ik met de fiets bezoek is natuurreservaat De Renderklippen. Een uniek bos-heidegebied, met prachtige wandel- en fietspaden. Schitterende uitzichtpunten. Hier kom ik boompieper, boomleeuwerik, veldleeuwerik, gekraagde roodstaart, raaf, roodborsttapuit, havik, buizerd en kuifmees tegen. En natuurlijk nog vele andere soorten. Genieten hier.
Ik zal een kort fotoverslag toevoegen. Daarin de mooiste foto's, die ik hier heb kunnen maken.
De geelgors heb ik in de omgeving van Olsterveer gespot. Ik ben speciaal voor deze soort naar dit gebied gegaan. Ik hoopte ook daar op de grauwe klauwier, maar die liet zich helaas niet zien.
Renée en ik kijken terug naar een heerlijke vakantie. We komen hier zeker terug.
Bekijk via de volgende link mijn fotoverslag. Tip: wel het scherm even vergroten. Veel kijkplezier.
- Details
- Geschreven door: Administrator
- Categorie: Blog
- Hits: 2237
Op 26 maart 2024 staat Gijs zoals altijd precies op tijd klaar om mee te rijden naar Driebergen. Doel is om samen met twee andere vogelvrienden, Marcel en Koen, vijf spechtensoorten in de kijker te krijgen. We weten dat er in de te bezoeken gebieden een redelijke kans bestaat om de vijf spechies daar te zien. We toeren met de auto naar de afgesproken plek en vandaaruit gaan we met zijn vieren op pad. Het weer zit mee, licht bewolkt, matige wind en een redelijk aangename temperatuur.
We starten in mijn favorieten natuurgebied, Heidestein. Tijdens de wandeling horen we overal tjiftjaf en pink (van de vink). De boomklevers laten hun voorjaarsroepje horen, de boomkruipers kruipen achten de stam. De dodaar roept ons al gauw toe vanuit de vijver nabij het theehuis. Er blijken drie dodaars aanwezig te zijn. Drie is toch te veel? Hopelijk gaan ze hier weer broeden, net als vorig jaar. We wandelen verder. Opeens horen we het kenmerkende roepje van de kleine bonte specht. Even zoeken, al gauw weten we hem te vinden. De kleine rakker is druk bezig bij zijn smidse om een dennenappel te pellen. Een hele tijd blijft hij in het zicht. Geweldig! Onze tweede soort, want de grote bonte specht heeft zich natuurlijk al lang laten zien. Dit is de meest algemene soort van de vijf. Na een tijdje wandelen we verder, horen zwarte mezen. Maar waar zitten ze. Veel te ver weg.
In het open gebied horen we al gauw de grote lijster zingen. Boomleeuweriken laten hun heerlijke zang horen (lu lu lu). Een torenvalk verschalkt een vogelbeest. We horen kuifmeesjes, ja daar maakt ieder me gek mee. Mijn favoriete mees. In de verte zien we hem zitten hoop in de top van een kaal boompje. Wel ver weg, maar toch gezien. Helaas zien we vandaag nog geen tapuiten. Die worden wel al in Nederland gemeld.
We gaan het bos weer in, op zoek naar de zwarte specht. Bij de schaapskooi vliegen twee raven. Opeens weer een bekend geluidje. een kuifmees. Dit keer laat hij zich heel goed zien. Zou hij bezig zijn met territoriumafbakening. Is er al sprake van een nestje. Ik hoop het echt. Ik maak een hele serie foto's. Eindelijk de punker goed in beeld. We wandelen door, horen een zwarte specht. Horen is niet scoren. We willen hem zien. We lopen nog een heel stuk verder, maar helaas, wel de bekende zitroep en baltsroep. Maar geen zwarte specht gezien. OK, dan alleen maar gehoord.
Na een tijdje besluiten we nog even naar een andere plek in de buurt te gaan, waar regelmatig middelste bonte spechten worden gezien. We rijden een stukje, drinken ergens koffie. Appeltaart mag niet ontbreken. Dan op pad, we moeten nog twee soorten zien vandaag. Zal het lukken?
Als we het gebied ingaan, horen we al snel de mibo (middelste bonte specht). Maar het roepje komt van ver. De vinken pinken wat weg. Grote bonte spechten in overvloed. Een boomklever verraadt zijn nest. Twee buizerds vliegen over. Maar de twee spechies laten zich niet zien. Marcel en Koen geven het op, Koen wil nog even de steppenkievit en poelruiter zien. Vlakbij Veenendaal. Gijs en ik blijven achter, hopend op toch nog de mibo en groene.
Uiteindelijk wordt ons geduld beloond. Niet een, maar drie mibo's komen plotseling te voorschijn. Yes, eindelijk. De camera's ratelen, genieten. Minstens een kwartier vliegen de spechten om ons heen. Dan verdwijnen ze weer verder het bos in. Voor ons het moment om richting de auto te gaan. Richting de uitgang van het park laat de groene specht zich meestal wel horen. Ook dit keer! We zien er zelfs twee als een speer wegvliegen. Te snel voor een fotoshoot. Maar gezien hebben we hem.
Voldaan stappen we in de auto, vijf spechten gezien en/of gehoord. En dat in een van de mooiste gebieden, die ik de laatste jaren ben tegengekomen.
Ik kom hier gauw weer terug. Bye, bye spechies.
